ចិត្តវិទ្យាហិរញ្ញវត្ថុ ហិរញ្ញវត្ថ ភាពស្តុកស្តម្ភគឺជាអ្វីដែលអ្នកមើលមិនឃើញ
ភាពស្តុកស្តម្ភគឺជាអ្វីដែលអ្នកមើលមិនឃើញ
លុយគឺរឿងដែលអស់សំណើចណាស់
រឿងសំខាន់ដំបូង និងសំខាន់បំផុតគឺភាពស្តុកសម្ភគឺជាអ្វីដែលអ្នកមើលមិនឃើញ។
ខ្ញុំធ្វើការជាអ្នកទទួលឡាននៅពាក់កណ្តាលទសវត្សរ៍ឆ្នាំ ២០០០
នៅទីក្រុង Los Angeles ក្នុងសម័យនៃសម្ភារៈនិយមគ្រប់គ្រងអ្វីៗទាំងអស់លើកលែងតែខ្យល់ឪកាស។
ប្រសិនបើអ្នកឃើញឡាន Ferrari នៅក្បែរនោះ អ្នកអាចសន្និដ្ឋានថាម្ចាស់ឡានជាអ្នកមាន ទោះបីជាអ្នកពិតជាមិនខ្វល់ពីគាត់ក៏ដោយ។
ប៉ុន្តែនៅពេលដែលខ្ញុំបានស្គាល់មនុស្សមួយចំនួនក្នុងចំណោមនេះ ខ្ញុំបានដឹងថាវាមិនមែនសុទ្ធតែអញ្ចឹងនោះទេ។
មានអ្នកខ្លះទទួលជោគជ័យ ត្រឹមកម្រិតមូលដ្ឋាន ដែលចំណាយលុយមហាសាលពីប្រាក់ខែរបស់គាតទិញឡាន។
ខ្ញុំគិតដល់មិត្តរួមជំនាន់ម្នាក់ ពួកយើងហៅគាត់ថា Roger គាត់អាយុប្រហាក់ប្រហែលខ្ញុំ ខ្ញុំមិនដឹងថា Roger ធ្វើអ្វីទេ
ប៉ុន្តែគាត់បើករថយន្ត Porsche ដែលធ្វើឱ្យមនុស្សគិតថាគាត់ជោគជ័យផ្នែកហិរញ្ញវត្ថុយ៉ាងខ្លាំង
ប៉ុន្តែថ្ងៃមួយ Roger បានជិះឡាន Honda ចាស់មក ហើយសប្តាហ៍បន្ទាប់ក៏នៅតែដូចដើម។
ខ្ញុំបានសួរគាត់ថា
"តើមានអ្វីកើតឡើងចំពោះរថយន្ត Porsche របស់ឯង?" គាត់តបថា "វាត្រូវបានគេរឹបអូសទៅវិញហើយបន្ទាប់ពីខ្ញុំមិនបានបង់ប្រាក់»។ គាត់ឆ្លើយតបដូចជាគ្មានការខ្មាស់ងៀនហាក់ដូចជានេះជាការលេងហ្គេម។
ការសន្និដ្ឋានដែលខ្ញុំគិតពីដំបូងគឺខុស ហើយនៅទីក្រុង Los Angeles គឺពោរពេញទៅដោយមនុស្សដូចជា Roger។
អ្នកខ្លះជិះឡានតម្លៃ ១សែនដុល្លារ មើលទៅហាក់ដូចជាអ្នកមាន
ប៉ុន្តែសំណុំទិន្នន័យតែមួយដែលអ្នកមានទាក់ទងនឹងភាពស្តុកស្តម្ភរបស់ពួកគេគឺ
ពួកគេនឹងមានលុយតិចជាងមុន ១សែនដុល្លារ
បើប្រៀបធៀបមុនពេលដែលពួកគេទិញរថយន្ត (ឬមានបំណុលកើនឡើង ១សែន ដុល្លារ) នោះហើយជាអ្វីដែលអ្នកដឹងអំពីពួកគេ។
យើងមានទំនោរវិនិច្ឆ័យភាពស្តុកស្តម្ភដោយផ្អែកលើអ្វីដែលយើងឃើញ។ ព្រោះវាជារឿងដែលនៅចំពោះមុខ យើងមិនឃើញចំនួននៅក្នុងគណនី ឬកំណត់ត្រាហិរញ្ញវត្ថុរបស់គាត់ ដូច្នេះធ្វើឱ្យយើងប្រើរូបរាងខាងក្រៅដើម្បីវាយតម្លៃភាពជោគជ័យផ្នែកហិរញ្ញវត្ថុរបស់អ្នកដទៃ ដូចជាម៉ូតូ ឡាន ផ្ទះ ឬរូបថតនៅក្នុង
Instagram ក៏ដោយ។
មូលធននិយមសម័យទំនើបជួយមនុស្សឱ្យមនុស្សបោកបញ្ឆោតរហូតក្លាយចាឧស្សាហកម្មការចងចាំដ៏វិសេស។
ប៉ុន្តែតាមពិតទៅ
ភាពស្តុកស្តម្ភគឺជាអ្វីដែលអ្នកមើលមិនឃើញ។
ភាពស្តុកស្តម្ភគឺជារថយន្តទំនើបដែលបានមិនទិញ ត្បូងពេជ្រដែលមិនបានចំណាយ នាឡិកាដែលមិនបានពាក់ ស្លៀកពាក់ចាស់
និងការបដិសេធក្នុងការប្តូរកៅអីយន្តហោះជាថ្នាក់លេខមួយ First Class។ ភាពស្តុកស្តម្ភគឺជាទ្រព្យហិរញ្ញវត្ថុដែលមិនទាន់ត្រូវបានផ្លាស់ប្តូរទៅជាអ្វីដែលអ្នកមើលឃើញ
ប៉ុន្តែនោះមិនមែនជារបៀបគិតអំពីភាពស្តុកស្តម្ភដែលពួកយ់ងធ្វើ ព្រោះតែអ្នកមិនអាចយល់ពីអ្វីដែលអ្នកមើលមិនឃើញ។
តារាចម្រៀង Rihanna ស្ទើរតែក្ស័យធន បន្ទាប់ពីចំណាយលើសលទ្ធភាព ហើយនាងបានប្តឹង ទីប្រឹក្សាហិរញ្ញវត្ថុរបស់នាង ទីប្រឹក្សារបស់ននាងឆ្លើយវិញថា “តើវាចាំបាច់ដែរទេសម្រាប់ខ្ញុំដែលត្រូវប្រាប់នាងពីការចំណាយលុយលើរបស់របរ នាងនឹងទទួលបានរបស់មិនមែនលុយ?»។
អ្នកអាចសើចបាន
ប៉ុន្តែចម្លើយគឺ
មែនហើយ មនុ
ស្សចង់ឲ្យអ្នកដទៃប្រាប់
បែបនោះ នៅពេលដែលមនុស្សភាគច្រើននិយាយថាពួកគេចង់ក្លាយជាសេដ្ឋី
អ្វីដែលពួកគេមានន័យពិតនោះគឺ "ខ្ញុំចង់ចាយលុយ ១លានដុល្លារ"
ហើយនោះជាអ្វីដែលផ្ទុយស្រឡះពីការក្លាយជាសេដ្ឋី។
វិនិយោគិន Bill Mann បានសរសេរថា៖
“គ្មានវិធីណាដែលធ្វើឱ្យអ្នកមានអារម្មណ៍ថាជាអ្នកមានលឿនជាជាងការចំណាយលុយរបស់អ្នកទៅលើរបស់ប្រណិតផ្សេងៗ តែមធ្យោបាយទៅកាន់ភាពមានគឺការចាយលុយដែលអ្នកមាន ហើយមិនចាយលុយដែលអ្នកមិនមាន វាជារឿងសាមញ្ញបែបនេះឯង”។
វាជាដំបូន្មានដ៏អស្ចារ្យ ប៉ុន្តែវាជាដំបូន្មានដែលមិនបានវិវឌ្ឍន៍ទៅណាឡើយ មធ្យោបាយតែមួយគត់ដែលនឹងស្តុកស្តម្ភគឺមិនត្រូវចាយលុយដែលអ្នកមិនមាន នោះមិនគ្រាន់តែជាវិធីនៃការសន្សំភាពស្តុកស្តម្ភនោះទេ ប៉ុន្តែវាជានិយមន័យនៃភាពស្តុកស្តម្ភ។
យើងគួរប្រុងប្រយ័ត្នក្នុងការកំណត់ភាពខុសគ្នារវាងពាក្យ ស្តុកស្តម្ភ និងមាន
ពួកវាមានអត្ថន័យស៊ីជម្រៅជាងនេះ ការមិនដឹងពីភាពខុសគ្នា គឺជាប្រភពនៃការសម្រេចចិត្តផ្នែកហិរញ្ញវត្ថុដែលខុសរាប់មិនអស់។
ភាពមានបានគឺជាស្ថានភាពចំណូលបច្ចុប្បន្ន អ្នកខ្លះជិះឡាន ១សែនដុល្លារ ក៏ស្ទើរតែក្លាយជាអ្នកមានហើយ ព្រោះទោះជាគេជំពាក់បំណុលទិញឡានក៏ដោយ ក៏ពួកគេនៅតែមានប្រាក់ចំណូលក្នុងកម្រិតដែលពួកគេអាចបង់រំលោះរថយន្តប្រចាំខែបានផងដែរ។ ដូចគ្នាទៅនឹងអ្នកដែលរស់នៅផ្ទះធំ យើងមិនពិបាករកអ្នកមានទេ ព្រោះគេច្រើនធ្វើឱ្យខ្លួនឯងលេចធ្លោ។
នៅមាន(ត)
ដកស្រង់ពីសៀវភៅ
ចិត្តវិទ្យាហិរញ្ញវត្ថុ
ប្រែសម្រួលដោយ ជា បូណាន ហិរញ្ញវត្ថុ រូបវន្តបុគ្គល